Simdi mail taslaklarima bakinca farkettim..25 Aralik 2010'da yazmisim bu siiri..okuyunca ozledigimi hissettim..inshAllah ay sonu geliyorlar az kaldi...
annem ve babam icin..
ananem ve dedem icin..
aslinda cocuklugum icin..
Puslu pencerenin arkasinda bugulu gozlerle bakarken
Dusuncemde beliriyor ozlem duydugum cocuklugum
Masumlugum safligim basit mutluluklarim
Simdi en buyuk hayalim oluveriyor bir anda
Kucucuk cantama sigdirdigim kiymetli oyuncaklarim
Bahcesinde ananemle dedemin palmiyeli evinin
Mis gibi ekmek kokusudur burnumda tuten
Simdi hic bir seyle olcemedigim hasretimin
Annemin elleridir Cennet kokladigim her zaman
Sefkatiyle oksardi tararken saclarimizi uyumadan
Hos bir ninniydi ya da bir masal dillerinden dokulen
Uykularimiz sekine doluydu ruyalarla son bulan
Babamdan dinlerdik hayat dersini ilk once
Elinde kitap ve ya Kuran eksik degildi bir gun de
Bakislarindan sevgi okurduk ofkelense bile
En dogruyu en guzeli onunla ogrendik
No comments:
Post a Comment